در دهکده ی عشقِ تو من خانه به دوشم
یار است در این خانه به جز عشق نپوشم
در باغچه ی مهر تو من کاشته ام سیب
تا سیب تو را گاز زنم جمله بکوشم
بگذار الفبایِ تو را یاد بگیرم
شاید بتوانم بنویسم...وَ بنوشم
چیزی که در این خانه فقط وردِ زبان است
این پیرهنِ توست که انداخت به دوشم
ای خانه بدوش عشق کجا؟دست نگه دار
در این شبِ تاریک بگو قصه...بگوشم
حرفیست در این سینه بده لوح و قلم را
تا باز نویسیم...بیا یار به هوشم