باز باران نشسته در چشمم ، باز آرایشم به هم خورده ست

طالعم مطلع پریشانی ست، سرنوشتم به تور غم خورده ست

خنده هایم به بایگانی رفت ، بوسه هایم به بی نشانی رفت

تپش قلبم از غمی جاریست ، بر لبم مهر متّهم خورده ست

گاه آتش زدند و دود شدم ، گاه با ضربه ای کبود شدم

گوشوارم کشیده شد تاریخ، بر سر کشتنم قسم خورده ست

زهر در دست دشنه در سینی ،پشت هم اتفاق میچینی

زندگی این کسی که میبینی ، از شراب امید کم خورده ست

پدرم با تفنگ می آید ، مادرم بغض تازه می زاید

می خزد در سکوت انباری، ناله دختری که سم خورده ست!