هشتم آبان سالروز وفات قيصر امين پور است. از امروز تا آن روز به ياد آن عزيز سفر كرده ، هر دو روز يك بار شعري از وي را در اين صفحه به نمايش مي گذارم. اين كار دو جنبه مثبت دارد. يكي بيشتر آشنا شدن خودم و احتمالا دوستانم در سايت با قيصر و ديگري قدرداني از زحمات او در مورد شعراي جواني كه قيصر به آنها بها داد و به همين واسطه رشد كردند و باليدند....

خسته‌ام از آرزوها، آرزوهای شعاری
شوق پرواز مجازی، بالهای استعاری

لحظه‌های کاغذی را روز و شب تکرار کردن
خاطرات بایگانی، زندگیهای اداری

آفتاب زرد و غمگین، پله‌های رو به پایین
سقفهای سرد و سنگین، آسمانهای اجاری

با نگاهی سرشکسته، چشمهایی پینه‌بسته
خسته از درهای بسته، خسته از چشم‌انتظاری

صندلیهای خمیده، میزهای صف‌کشیده
خنده‌های لب پریده، گریه‌های اختیاری

عصر جدولهای خالی، پارکهای این حوالی
پرسه‌های بی‌خیالی، صندلیهای خماری

سرنوشت روزها را روی هم سنجاق کردن
شنبه‌های بی‌پناهی، جمعه‌های بی‌قراری

عاقبت پرونده‌ام را با غبار آرزوها
خاک خواهد بست روزی، باد خواهد برد باری

روی میز خالی من، صفحه‌ی باز حوادث:
در ستون تسلیت‌ها نامی از ما یادگاری

قیصر امین پور
يادش گرامي