عشق در سایه امّید ترا می خواند
مهر و سجّاده و توحید ترا می خواند

گذر از خویش کن و روزه ی پرهیز بگیر
عطش از چشمه مهشید ترا می خواند

دل تو آینه و موی تو اندیشه توست
عقل، این  شانه تقلید ترا می خواند

چشم تو بستر نور است نه راه یرقان
تا بنازد به تو خورشید تر ا می خواند

تو نه آنی که اسیر دو وجب خاک شوی
ماه می جوید و ناهید ترا می خواند

دل خود را که بکاوی به یقین خواهی دید
مهر دلدار به تمجید ترا می خواند