بسم الله...

دشمنان نشناختندم، دوستانم بیشتر

طعنه های دوستان از دشمنانم بیشتر

هم اَمین تو هم اَمان تو؛ از میان این دو تا

من ولی محتاج به خطِّ امانم بیشتر

شاعرم، فریادها حق من اند؛ این روزها

دوست دارم شعرهایم را بخوانم بیشتر

دوست دارم شعرهایم را... ولی ... اما... دریغ

کاش می دادی کمی اذن بیانم بیشتر

امشب  از شب های دیگر نور و نورانی ترم

زخم ها را در کنارم می نشانم بیشتر

مرد محرابم، ولی این روزهای بی کسی

از نمازم شهره تر گشته اذانم بیشتر

بی نیاز از آب و نانم؛ شکر حق که دست من

می رسد بر گوش بعضی از دهانم بیشتر

روبروی دشمنان سخت سر هستم، ولی

در پی عمّارهای بی نشانم بیشتر...