ای رنگ سپیدِ تار  مویم لبیک!

ای بغض نشسته  در گلویم ،لبیک

چون خوابِ خوشی گذشت ايام بهار

 اکنون  به خزان عمر گویم    ،  لبیک

 حالا که رسیده عمر چون جان به لبم

جز این چه توانم که بگویم،لبیـک!؟

در آب نگاهم آشنا دیگر نیست

شستم دل و دیده در وضویم لبیک

    افتاده به جام من نگاهی نگران

   تصویر فتاده در سبویم ، لبیک!

خاکستر جان هوای آتش دارد

ای عمر نریزی آبرویم ، لبیک

ای مرگ تو هم نیمه شبی می آیی!

بازا که نمانده  آرزویم ،لبیک.