ساز دلم، ساز کند، دم همه دم، دم همه دم:

شکر به درگاه کرم، شکر به درگاه کرم

کیست که اندر طلب زلف تو بی خود نشود

در طلب زلف خمت، ریخته یک شهر به هم،

گَِرد تو گَردم همه شب، شب همه شب، شب همه شب

ذکر تو گویم همه دم، دم همه دم، دم همه دم

می روم و هر نفسم سدّ ره دیدن توست،

آه از این یک دو نفس، داد از این یک دو قدم

آمده ذی الحجّه ولی صید شماییم همه

صید حرم شد دل ما، ما همگی صید حرم

ای تو خدا، ای تو احد، ای تو ازل، ای تو ابد

ای تو مَلک، ای تو فلک، ای تو صمد، ای تو صنم

می روم و می گذرم از همه، از  همهمه ها

گر برسد یا نرسد ، گر برسم یا نرسم

ساز دلم ساز نشد، سوز دلم سوز نشد

آمده ام سر بنهم، آمده ام سر بدهم:

شکر به درگاه کرم، شکر به درگاه کرم

                       تیرماه 1391