تبسّم كن! كه چشمان تو اقيانوس من باشد

نگاه تابناكت تا ابد فانوس من باشد

تبسّم كن! كه شايد نام زيباي تو پاياني

براي آخرين تبخالة كابوس من باشد

تو را بي‌وقفه بر گلدسته‌هاي عشق خواهم خواند

كه تكرار طنين دلكش ناقوس من باشد

بلي، بگذار اي زيبا‌ترين گل‌واژة‌ هستي

كه فرياد تو تنها واژة قاموس من باشد

نه تو با من كه من، با نام تو تكرار خواهم شد

اگر قطمير بودن عهد دقيانوس من باشد

بميرم يا بمانم يا تو را چون شعله بنويسم ؟

كه شمع يادت امشب هستي ققنوس من باشد

در اين غوغاي نام و ننگ، اي آرامش جاري

تبسّم كن كه چشمان تو اقيانوس من باشد