((روضه های فاطمی..))

یک بغضِ غمگین کنج دل، در بین این اشعار بود

انگار دردی بی صدا در واژه های یار بود

در بیت های عاشقی دریاچه ای از خون بپاست

این روضه های فاطمی در سینه ام سرشار بود

پروانه ای در دامِ آن خونخوارها آتش گرفت

تنها گناهش نغمه ی ((یاحیدر کرار)) بود

آری چکاوک نغمه میخواند میان دردها

چون روز اوّل بیعتش با حضرتِ دلدار بود

آن دوزخی ها عشق را در پشتِ در آتش زدند

در یک طرف مسمار در،در یک طرف دیوار بود

در بالِ او تاوان عشقش بر ولایت مانده است

بر صورتش چنگال شومی از سگانِ هار بود

در کوچه ای یک یاس، پرپر گشته در دستانِ باد

این زخم ها در قلبِ او در پرده ی اسرار بود

معراج در پرواز دل تا بی نهایت اوج داشت

او در بقیع غصه ها دلتنگ یک دیدار بود

26/1/91

.ساعت 9صبح