از فدک تا کربلا

کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار و در

سینه ی آیینه را می‌شد سپر، دیوار و در

زخم بود و شعله‌ای، بال هما آتش گرفت

ز آشیان سوخته دارد خبر دیوار و در

گردبادی بود و توفان، قاف را در برگرفت

ریخت از سیمرغ خونین بال، پر ، دیوار و در

خانه ی وحی پیمبر ، در بلا پیچید و شد

باغ پرپر ، سرو زخمی ، نوحه گر ، دیوار و در

در نفس های کویر کینه زادان ، کس نبود

کوثر جوشنده را یاور ، مگر دیوار و در

دختر پیغمبر و تدفین پنهانی به شب !

وای بر امت، کند لب وا اگر دیوار و در

حیرتی دارم من از صبری که بر حیدر گذشت

ذوالفقار آرام بود و شعله‌ور، دیوار و در

استخوانی در گلو، خاری به چشم، آتش به جان

ناله‌ها در چاه گاهی، گاه، بر دیوار و در

گریه ی پنهان حیدر از نفاقی آشکار

شاهد سوز علی ، شب تا سحر ، دیوار و در

از فدک تا کربلا یک خط طغیان بیش نیست

سوخت آن‌جا خیمه، این‌جا از شرر، دیوار و در