دلیل سربه هوا بودنم

می بوسمت و باز لبانت نمکین است

دریای منی طعم لبان توهمین است

من ماهی تنگم  و دلم تنگ تر از تنگ

بین من و تو فاصله ای قد یقین است

سیالم و پابند مدار چه کنم ها

چون ماه که عمریست گرفتار زمین است

من هیچ نمی بینم و در هیچ اسیرم

باید چه کنم شیشه ی این تنگ چنین است

کی بوسه ات از تنگ بگیرم که دلیل ؟

یک عمر فقط سربه هوا بودنم این است