بر لبانم سایه ای از پرسشی مرموز
در دلم دردیست بی آرام و هستی سوز
راز سرگردانی این روح عاصی را
با تو خواهم در میان بگذاردن امروز
گرچه از درگاه ِ خود می رانی ام اما
تا من اینجا بنده تو آنجا خدا باشی
سرگذشت تیره ی من سرگذشتی نیست
کز سرآغاز و سرانجامش جدا باشی
نیمه شب گهواره ها آرام می جنبند
بی خبر از کوچ ِ دردآلود انسان ها...........
درود بر شما