تک درختی که جا بجا شده است
امشب آسمان ابری نیست
دریا آرام است
و آبستن طوفانی سهمگین
که رگبار تگرگ را متولد خواهد کرد
و آن قایق کوچک
که در حاشیه اش
رنگ خون خود نمایی میکند
و دوباره مرا در وادي دور ميبرد
رعدو برق را در پنجه هایم میفشارم
دستانم همرنگ دریا شده اند
آینه دار این واژه های تلخ
عجب تصویر زببایی به جای مانده است
کلمات کلیدی این مطلب :
آسمان ،
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1390/10/17 در ساعت : 20:20:45
| تعداد مشاهده این شعر :
912
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.