شتاب کن که از این قوم زود باید رفت

اگرچه سخت ولی هرچه بود باید رفت

طلسم غربت ما چاره اش سفر بوده

جدال هیزم و آتش همیشه تربوده

و عید بی تو به همسایه سخت میگذرد

من و تو چون تبر و سایه سخت میگذرد

صدای گریه ات آنقدر در فضا مانده  

که بغضهای مراهم کنار خود خوانده

غریبه قلک تو دست این جماعت نیست

عروسکت به خدا رفتنش خیانت نیست

شکسته میروی و من دلم به دنبالت

و شرمسار از اینکه صدای افعالت

چرا به گوش من و اهل آسمان نرسید

چرا خدای زمین هم به دادمان نرسید..