فرمان رسید از آسمان ای گوهر مأوای من
فرمان تو را فرمان تو را این راز هست نجوای من

کُلِّ وجودم سجده کرد بر قامتِ رعنای تو
ای غایتِ آمال من تنها تویی ویدای من

در هروجودی جان دهی جمع می کنی جان ها به جان
ای کل کل آفرین هم ذات و هم معنای من

می خواهمت از جسم جان بیرون کنی بینم نشان
من مشتعل در عشق تو گشتم تویی آوای من

گریان ز دوری از وطن با دشمنانم هم وطن
با عقل و دست و پا چه غم جویم تو را دانای من

در عشقِ او سر داده ام پا داده ام دست داده ام
فارغ از این قوم جهول ای عاشق بینای من

در ملک جان جانم تویی همراه جان جانم تویی
معشوقه یِ جانِ منی ای عاشق سیمای من

من در غریبی جان دهم در غربت افتاده منم
در شرح و حال زندگی سودا تویی سودای من

در این صراطِ دنیوی راهم دهی رحمان من
ارحم شدی الحمد خوان جویم تو را دنیای من

با من بگو این قصّه را بر دار دادی سر چرا
ای والیا گویم تو را کتمان مکن شیدای من

ولی اله بایبوردی