شاید بتوانم دل خود را بفریبم

پنهان کنم اندوه تو را گوشه جیبم

هابیلم و از خوشه خشمت نه گریزم

قابیلی و مهلت ندهی خوردن سیبم

سرگشته ی عشقم که به فتوای رقیبی

یک عمر سکوتست و جنونست رقیبم

یک عمر جدا ماندن و صد عمر گذشتن

اینست همان نسخه که دادست طبیبم

یاغی شوم و پای؛ از عشقت برهانم

از غیرت قابیل، چه گشتست نصیبم؟

لیلی نه در این خانه، نه در شهر نمانده...

. زانروست که در پیرهنم نیز، غریبم

از دام، برون آمده ام تیر بینداز!

بی میل تو مایوس؛ از افتادن سیبم!

 

شعر و نقش: راشین گوهرشاهی

.