در نگاه‌‌ِ مادرم خورشید جاری می شود

عشق در دیوار دل آیینه کاری می شود

با سکوتی عارفانه در نگاه مادرم

شعرهای من دچار بیقراری می شود

آینه در آینه با گرمیِ دستان او

فصل های سرد هم گویا بهاری می شود

درشگفت از اینهمه صبر و سکوت و عاشقی

حضرتِ ایوب محو بردباری می شود

در دعای مادرم رازی ست گویا از ازل

موجب شوق و امید و رستگاری می شود

بوسه بر دستان مادر تا همیشه برقرار

بوسه بر دستی که رمز ماندگاری می شود

مادرانه قلب او پُل می زند تا آسمان

در نگاهش تا ابد خورشید جاری می شود

زهرا علی بابایی