فال یلدا می زنم با یاد تو این بار هم

نام تو همراه فالم آمد و آزار هم

بغض آدینه ترک برداشته با یاد تو

رد پای عاشقی روی دلم انگار هم

با سخاوت عمر را، نذر وصالت کرده ام

چله ای از عشق و از آیینه ی بسیار هم

ابتدای عشق سبز و سخت آسان می نمود

انتهایش در خزان شد زرد و بس دشوار هم

بوی رفتن می دهد انگار هر سال این خزان

می زداید عاشقی از جان و دل زنگار هم

عاشقانه فال خود را خوانده ام چون بارها

نیتم دیداربود این بار چون هر بار هم

"یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور"

تا ابد حال دلت خوش باد و جان سرشار هم


      زهرا علی بابایی