سرودعاشقي سر ده،چو بلبل در بر گلها

به مستي زندگي سر كن، نپايد دائما دنيا

صفايي گر به دل داري ،جلايي بخش از او جان را

نمي يابي صفاي دل،در اين دنياي وانفسا

دو روز عمر مستي كن  كه هستي را به كف اري

بنوشان بر لب حسرت،گهي از ساغر صهبا

جلاي دل اگر خواهي،به دل كس را بده   راهي

كه در گردونه ي هستي، نمانده هيچ كس تنها

به چشم دل بيا بنگر به خوبي  و بد  دنيا

نگردي گر به ٍگرد دل، نميگرد د جهان  زيبا

كنون  جامي بگردان و به من بازش بده ساقي!

 و آن دم شعر حافظ خوان،ادر كاساً وناولها.