فصل فصل سبزاعجازاست وخورشید قیام
با سیاهی می کند  پیکار  در غوغای شام   

فصل فصل رویش است و  انقلاب  کربلا
می دواند ریشه در اعماق افکار انام

ازعلی اصغر  گرفته تا حبیب  پاکباز
هرکسی نقشی دگر دارد دراین خونین قیام

فصل فصل  خطبه است و موسم روشنگری است  
می کند ایفای نقش  اخت الامام ،ابن الامام

رنگ مهر ودوستی پاشیده تزویر و نفاق
چشم روشن بین کجا و دیده ی اهل ظِلام
     
باید این نهضت شود در روی عالم منتشر
بعدازاین  سرمشق تا گیرند ازآن خاص وعام

بار سنگین قیام اکنون بدوش زینب است
بی سبب با خود نیاوردست خواهر را امام

روزهایی سخت دارد دخت زهرا پیش رو
طاقتی خواهد  خدایی تا مگر  آرد دوام

شیرزاد مرتضی با صولتی عباس وار  
ذوالفقار دیگری را برکشده ست از نیام

آنچه زینب با صلابت گفت در قصر یزید
عالمی مبهوت شد ازطرز تاثیر  کلام

گفت آگاهی  که اینسان خیزرانش می زنی
آن لب و دندان که می بوسید پیغمبر مدام

نیست دور ازانتظاراین ظلم،نتوان داشت کز
زاده ی هندجگرخوار انتظار احترام

می رسد روزی به پایان روزگار ظلم وجور
دائما دوران نمی باشد پلیدان را  بکام

می کند اظهار عجز اکنون یزید  فتنه گر
کار خود را می کند زینب به زیبایی تمام

زخم جانکاهی است زخم کربلای عاشقی
 کو نمی یابدمگر با اشک خونین  التیام

ماند تا فرزند زهرا حضرت صاحب زمان
آید و گیرد ز دژخیمان عالم انتقام
 
علی شهودی 
1397/7/9