«شکوه و شوکت ایران»
هان ای شناسنامه ی ایران،خلیج فارس !
ایران،همیشه از تو به سامان،خلیج فارس !
هرنام را، به غیر همین نام جاودان،
بر آن کشیده ای خطِ بطلان،خلیج فارس !
دارند ارادتی به تو این قوم قرن هاست
از «تنگسیر» تا به خراسان،خلیج فارس !
دارم به «گَمبرونِ کهن»فکر می کنم
با خاطراتی از تو فراوان،خلیج فارس !
« آداک کیش» را همه عمری به دامنت
پرورده ای چنان دُرِ غلتان،خلیج فارس !
دِلتای رود خانه ی اروند در جنوب
دارد به چشم های تو ایمان، خلیج فارس !
«هرمز» کنار تنگه، تورا ایستاده است
آماده است تا بدهد جان، خلیج فارس !
« مَهنای میر»خیره به تو مانده همچنان
می گیرد ازنگاه تو فرمان، خلیج فارس !
ازدیرسال،هم نفسِ شاهنامه ای
هان ای شکوه و شوکتِ ایران،خلیج فارس !
در آفتاب تنگه ی هرمز نشسته اند
گودرز و گیو و رستم دستان، خلیج فارس !
جامانده روی ساحل تو ردّ پای ماه
سرشاری از ترانه ی باران،خلیج فارس !
گل گیسوان نقره ای ات را در این فصول
بر شانه های خویش بیفشان، خلیج فارس !
* آداکِ کیش:جزیره کیش
*میرمهنا:دلاوری ایرانی که در جنوب با هلندی ها می جنگید
*گمبرون=نام کهن بندرعباس
*تنگسیر= شهر تنگستان،نام منطقه وقومی و نام رمان و فیلمی به همین نام.