به جان فاطمه"

بر اسب خود سوار و دو پا در رکاب کن

جایی برای خیمه زدن انتخاب کن

با جمع اندکی که کنار تو مانده اند

رو سوی عاشقان کن و قدری شتاب کن

خشکیده گل به ساحت گلزار و سبزه زار

گلزار داغدارِ غزل را پر آب کن

آتش به جان پرچم سرسبز  ما زدند

فکری به حال مردم قدسی مآب کن

دایم برای ذلّت شان نقشه می کشند

این نقشه های شوم جهان را برآب کن

از جور جائران جهان جان به لب شدیم

ما را رها به دستت از این منجلاب کن

"اینجا به روی پنجره دیوار می کشند"

ما را برای ماندن اینجا مجاب کن

ظالم اگر به ظلم و ضلالت ادامه داد

 کاخ فساد را سر ظالم خراب کن

باری اگر به سرو و صنوبر تبر زدند

مولا ! به جان فاطمه ات انقلاب کن

30/ 10 / 96