صبحدم جرعه ای از شمس  ضحی یم دادند

با می ِ صافی آیینه صفایم دادند

ظهرچون عطر صلا ت ات به مشام ام پیچید

از سراپرده ی خورشید ردایم دادند

عصر با یاد تو در سرخ ِ شفق غوطه زدم

یعنی از ساغر خونین منایم دادند

تا شدم معتکف ساحل دریای حسین

گوهری از صدف کرب و بلایم دادند

سال ها سنگ فراموش و سیاهی بودم

عاقبت با نظر عشق جلایم دادند

شست و شویم همه در چشمه ی زمزم کردند

بعد با کوثر چشم تو شفایم دادند

تا شدم در جبل النور نگاه تو مقیم

شعله ای در دل از انوار حرایم دادند

سال ها گمشده ی وادی ظلمت بودم

تا که در کرب و بلا آب بقایم دادند