احد با علي به احمد تعبير و تفسير شد تا حي قديردر عيد غدير كلام اكمال گويد.

مرا به سقم سقيفه چه كار كه گرامي ترين رسل، صحتي به گستره ي راستي در آن آبگير به يادگار گذاشت و گذشت.

عقل كل از يار غارش بيش مي دانست كه جانشيني برگزيند و.بيچاره برادران ما كه در تناقض و ترديد سده هاست سرگردانند.

پاي در ركاب عمل بفشار كه عمل نكردن همان قدر به استضعاف غدير كمر بسته است كه شعارهاي ناعميق.

مرا با بصيرتي بسيط از نهروان به كوفه آر تا عار علي ناشناسي در كربلا مرا در صف هزاران جلاد جاهل  جا ندهد.

عمري عماري،اسلامي  سلماني،بصيرتي بوذري و شوري اشتري توشه ي راه علوي ماندن است. راهي نه طولاني كه صعب.  اي شيعه ي خود خوانده:علي را در غدير ديده باشي بسنده نمي كند بلكه بايد با علي از حرا تا غدير رسيده باشي . ترجمان

درد علي،زهرا 

  صبرعلي،حسن

 شور علي،حسين

و فرياد علي،زينب است.

تو وارث كدام دردي؟ آيا شبيه امام روح اله هستي كه نفسش تكرار علي بود؟