گلبرگ   غزل    می بخشد   امشب  به  قیامی دیگر

ساقی   به    ترنم   پر کن جامی  پی    جامی دیگر

این   شاهد  زیبا   گویی   در  عشوه گری دلجویی

با   رایحه ی  خوشخویی   آورده      پیامی   دیگر

بر   چهره ی   گل   مانندش دروسوسه ی لبخندش

لطفی   است  که می خوانندش ازحسن تمامی دیگر

می خندد و  جان می بخشد  اکسیر توان می بخشد

تاثیر   بیان   می بخشد    با  روح    کلامی دیگر

درحلقه ی وحدت گویان اوهست وجزاودیگرنیست

هر چند   هزاران  بارش  خوانند به نامی   دیگر

کفر   سر  زلفش  دینم هم دینم  و   هم     آیینم

از  اوست  به  هر  سو بینم افتاده به دامی دیگر

دل چون که به عشقش دادم با یاد وصالش شادم

وین   مرغ  نمی گیرد پر زین بام به بامی دیگر

از  ما  به  هوا خواهانش هردفعه درودی از نو

وز  ما به  طلبگارانش  هر لحظه  سلامی دیگر.