بیا امشب دلت را صیقلی کن 
بیا بازم مداوم ، یاعلی کن

علی تنهاترین رکن شرف بود
علی تک شاه مردان نجف بود

علی آموزگار عشق و مردی 
علی روزی رسان شام گردی

علی بر اولیا هم سروری کرد
به جن و انس هم اومهتری کرد

علی هر دم خودش هم یا علی گفت 
همان وقتی که در جای نبی خفت

علی سر بر سر دخت پیمبر
علی مولود کعبه شیر و حیدر

علی در کارزارش مرد مرد است
علی آگاه بر هر اشک و درد است

همیشه جان عالم مبتلایش
تمام امت شیعه فدایش

دل عالم  به زلف یار  بند است
جهان یکسر به مهرش در کمند است

خدا او را به عالم سروری داد
به او فن قضا و داوری داد

درون کعبه نامش شد علی جان
به عرش و فرشیان مولا و سلطان

برای مصطفی او مرتضی بود
به حکم رب اعلی او رضا بود

رسیده بر فلک سر دعایش
جهان کبریا در زیر پایش

علی سلطان عادل ماه خوبان
تمام اولیا منظومه ی آن

جهان محو تماشای حضورش 
خدا از خود دمیده در وجودش

شبی در خلوتم نام علی بود
همان شب آسمان سر جلی بود

تمام قامتم پشتش خمیده
ز بس با پای دل سویش دویده

نمی دانم چرا فرزند ملجم
شتابان رفت در محرابه غم

گمانم در همان لحظه دلش رفت
پشیمان گشت آن نادان بدبخت

علی بر قاتل خو د هم وفا کرد
جهان را مملو از عشق خدا کرد

خداوندا مرا حب علی ده
تمام شب دلم را صیقلی ده

                                                           (نیلو فر)