ابر می آید و سامانه بارش دارد
شب آدینه دلم میل نیایش دارد

خضر مهمان کمیل ست ولی واژه بدوش
با خط کوفی دل قصد همایش دارد

رشته کوهی ست که در سینه من سنگین ست
چشم می بارد و دستم  به تو خواهش دارد

عذر خواهی کنم از محضر ارباب خودم
جانم از امر تو سر پیچی فاحش دارد

شده بازیگر این صحنه سیاهی هایم
رقص تلخی ست که در چشم ،نمایش دارد

میرسد مجری برنامه ی امشب خسته
کوهی از مخزن انبوه، گزارش دارد

مهربانی تو، مرا باز  به مهرت بپذیر
این تن خسته مگر طاقت آتش دارد؟

چشمهایم به امید کرمت می بارند
منحنی های گناهم سر کاهش دارد

پروراندی تو مرا ، جز تو ندارم  ربی
روح و جسمم به تو احساس پرستش دارد

باز هم باز  باز کن آغوش علی را برمن
خالصم کن که پر بسته من غش دارد

علی اکبر مقدم

95/10/16