ایمیل :   رمز عبور :        فراموشی رمز؟  


آخرین نقدها
نام ارسال کننده : جابر ترمک
درود بر اساتید گرانقدر.... - شعر زیبای استاد و نظرات خوب اساتید را خواندم. تنها چیزی که به نظرم آ   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : ابراهیم حاج محمدی
با سلام و درود. - بر خلاف دیدگاه سرکار خانم بهرامچی بر این باورم که شاعرانگی در بیت بیت این غزل که   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : صادق ایزدی گنابادی
سلام - - گرچه حقیر به استقلال بیت در غزل اعتقاد دارم و کلا چالش ایجاد کردن در خصوص عدم تناسب د   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : مهسا مولائی پناه
   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : حنظله ربانی
درود - متنی ساده بود تا شعر - هم از نظر ساختار و هم از نظر محتوا - دور از شعر بود - اشعار   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : محمد یزدانی جندقی
سلام محمد علی رضا پور عزیز شاعر گرانقدر . - حقیر را به خوانش اشعارتان فرا خوانده اید ؛ از حسن اعتم   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : محمدعلی رضاپور
سلام و درود بر استاد گرانقدرم جناب خادمیان عزیز! - - استادبزرگوار! فرموده تان درست است و حقیر ه   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : صدرالدین انصاری زاده
فرد اعلی نباشیم! - """""""""""""""""""""" - نمی دانم در ادبیات این کشور چه می گذرد. بهتر بگویم:   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : اله یار خادمیان
سلام و درود میلاد مسعود امام زمان بر شما مبارک باد - - جناب رضا پور عزیز بیت ششم مصرع اول   ....    لینک شعر مورد نظر

نام ارسال کننده : رضا محمدصالحی
سلام و عرض ادب - از استاد صفادل همیشه اشعار خوب خوانده ام و این بار نیز ، ضمن احترام به نظر سرکار   ....    لینک شعر مورد نظر


آرشیو کامل



Share



فیش
خلوت گزید و کرد نگاهی به فیش خویش
دستی کشید از سرِ عادت به ریش خویش

تا حس کند به محضرِ قاضی نشسته است
چرخی زد و گذاشت کلاهی به پیش خویش

با خاطری شکسته و با باری از گناه
مثلِ کسی که رفته به پیشِ کشیش خویش

گفت: از چه هرچه میش در این گلّه بوده است؟
دوشیدی ای شبانِ دغل جای میش خویش  

هرجا که گنج و نوش و نوایی است کرده ای
با صد هزار دوز و کلک بند نیش خویش

تنها نه مالِ مردم بیگانه خورده ای
تو ناسپاس رحم نکردی به خویشِ خویش

توجیهکی مگر بتراشد برای خود
آورد هی فشار به ذهنِ پریش خویش

در خود فرو خزید و خودش را فرو فشرد
چون کودکی که راه ببندد به جیش خویش

مثل حریفِ بازی شطرنج ناگهان
وقتی ندید راهِ گریزی ز کیشِ خویش

تیپای خشم زیر کلاهش زد و گذشت
راهی دگر ندید جز این راه پیشِ خویش

با خویش گفت: آب گذشته است از سرم
آن به که هرچه هست بریزم به فیش خویش

#غلامعباس_سعیدی
کلمات کلیدی این مطلب :  فیش ، فیش حقوقی ، اختلاس ،

موضوعات :  اجتماعی ، سایر ،

   تاریخ ارسال  :   1395/4/12 در ساعت : 15:12:58   |  تعداد مشاهده این شعر :  751


کسانی که این شعر را می پسندند :

ارسال نقد و نظر برای اعضا

   
ارسال نظر برای غیر اعضا







متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.

خدابخش صفادل
1395/4/12 در ساعت : 17:29:3
درود! خواندم.توانایی شمارا،درسرایش این شعر،جدای ازموضوع ومفهوم،آفرین می گویم. این که فصیح وروان و منسجم است،وشعریت دارد وهنری است آفرین می گویم.
غلامعباس سعیدی
1395/4/12 در ساعت : 18:49:45
سلام و عرض ادب و احترام استاد بزرگوار جناب صفادل عزیز


بسیار سپاسگزارم شاعر خوش سخن.
درود بر شما

زنده باشید
رها هوشمند نژاد
1395/4/13 در ساعت : 10:42:12
عالی بود آقای سعیدی
غلامعباس سعیدی
1395/4/13 در ساعت : 12:9:24
سپاس فراوان بانوی بزرگوار

زنده باشید
محمدرضا جعفری
1395/4/12 در ساعت : 16:1:43
درود استادنا....................عالی ست

تنها نه مالِ مردم بیگانه خورده ای
تو ناسپاس رحم نکردی به خویشِ خویش
غلامعباس سعیدی
1395/4/12 در ساعت : 16:25:34
سپاس و درود جناب جعفری عزیز و بزرگوار

سپاسگزارم
بازدید امروز : 41,202 | بازدید دیروز : 31,480 | بازدید کل : 123,205,513
logo-samandehi