1

ای آینه نگاه تو عید   بیا

ای مست جمالت گل امید   بیا

ای خنده تو گره گشای غم ما

ای گام تو نوربخش خورشید  بیا

2

در جلوه نوروز ، جمالت پیداست

 در اوج طلب ، موج کمالت پیداست

بر خسته دلان  ، نور امیدت جاری است

 بر تشنه لبان ، رود زلا لت پیداست


3

عید است و نشاط  و زندگانی جاری است

صبح است و نسیم مهربانی جار ی ا ست

 در اوج زمستان به بهار تو خوشیم

 شب هست و شهاب آسمانی جاری است

4


بر این دل ناامید امید ببخش

در این شب ظلمت زده خورشید ببخش

ای هرچه صفای سبزه از لبخندت

با آمدنت به قلبها عید ببخش
------------
سید حبیب حبیب پور
فروردین 95