خدا به حق مصطــفاش حاجتِ مار رِوا كِنَه

دِلار اســـــــــيرِ حرمِ امــامِ ما رضـــــا كِنَه

رضـــا طِلايَه بِـــخدا يِـقيـــــن دَرُم مو مِدَنُم

 اُكسيـــــرِ عـشـقِـش مِتَنَه مِسِ دِلِـر طِلا كِنَه

آخ كــــه چــــي لِذَّتِ دَرَه زائر پيـرِ حَرَمِش

تا زجا حركت مِكِنَه شَنَه هاتِـر عَصـــــا كِنَه

بِرِم دِخيل كِنِم دِلِر به پوشت پينجره ش مايُم

يارُم خَه بود امام رضا يَك نگايــُم به ما كِنَه

شيطونه وقت كه مِخَه فٍِرِب بده مـــا و شمار

موشتشه وا كِنَه رضا ؛ تا مِيَه دِست و پا كِنَه

تا بِرِسُه دســــتِ مويُم به اوج گنـبذِ طِـــلاش

چــِـكار مِرَه مــور جِرسِ پاهاي كِفتِرا كِنَه ؟

چــــــيزِ عجيبِِ كه نِـــيَه پيـــش او كارٍ نًدًرًه

به يَك اِشَرَه اگـــه دور از ســـــر ما بـِـلا كِنَه

هوا كه گُرگ و ميش مِرَه جورِ دِگَـَي مِرَه دِلُم

 خيلِ مِخَه مينِ حَرَم يَك كَــــــم  دِلُم صِفا كِنَه

تُر بِخدا بيـــا بُگُ وقـــــتِ كه دِلگير مِرِي تو 

كي مِتَنــَه مـــــثلِ رضـــــا عُقدَيِ ‌دلتِ وا كِنَه

بِذار بِگَــــن وَهّابِــــيا هر چي مِخَن بِگَن بُرار

اي حَرفـــا اَجّّــُش نَنتَنة مار از رضا جدا كِنَه

كوربِرَه چيشمــاش ، یا بُگُ بِدَربِلُقّــَه هردوتاش

هركي مِخَه به چيشمِ بَد به شيعه هاش نِگا كِنَه

يَك آرزو بـــه دل دَرُم شُمــــام دَرِن اي آرزور

 تا بِرِســـِــم به آرزو همـَــه بــِگِن خـــــدا كِنَه

 وقتِ به مينِ حرمـِــش جِنازَه مار طِواف مِدَن

 تا بيامرزَه مار خدا ؛ رضـا « خدا خدا » كِنَه

خدا به حقّ مصطفـــــاش حاجتِ مار رِوا كِنَه

دِلار اســـــــــيرِ حـــَــرمِ امامِ ما رضـــــا كِنَه