هوایِ دل گرفته تا بهار را صدا زنید
پرنده ها ی فصلِ لاله زار را صدازنید
سرودِ آبشارها بگوشِ جان نمی رسد
سروشِ ابر های بی قرار را صدا زنید
لباسِ آفتاب را قبای سایه کرده اند
شهابِ آسمانِ بی غبار را صدا رنید
هنوز لاله های ما اسیرِ چنگِ پیچک اند
امامِ لاله های بی مزار را صدا زنید
هماره زاغ های شب صدایِ فتنه می دهند
دو باره بازهای شب شکار را صدا زنید
شما که در وجودتان عصاره ی محبت است
فریب خوردگان بی شما را صدا زنید
هنوز بنده بنده است خدا فروغ زنده است
خدایگانِ مرده صد هزار را صدا زنید
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1394/11/20 در ساعت : 22:12:8
| تعداد مشاهده این شعر :
872
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.