سلام شاعر اندیشمند جناب استاد سید فضل الله
نباید از حق گذشت که در این چند شماره رباعی برای نماز رگه های شاعرانه ای نیز یافت می شود گاهی شخصیت پردازی ها از "نماز "هم خوب نشسته است اما رگه ی شاعرانه در رباعی یعنی چه ؟ رباعی باید به لحاظ شاعرانگی تمام اجزایش خوب و بدون دست انداز باشد محتوای ارزشی به تنهایی باعث پایداری یک متن نیست باشد هم تاثیر چندانی ندارد به این بیت دقت بفرمایید :
" سر به سجده می گذارم با جبین منکسر هم
در نماز ما شکستن هست اگر نگزاشتن نیست "
حسین منزوی
یا :
از نماز نشسته ی مادرم
تا گنبد امام هشتم
رنگین کمانی است ...
عبدالرحیم سعیدی راد

جدا از این در رباعی های نماز مورد نقد ادبی حاضر در پاره ای از موارد هم علاوه بر فقر جهات هنری که لازمه ی متن های امروزی است آشکارا شتاب زدگی در ارایه اثر نیز مشهود است شاهدمثال : از رباعی های شماره ی 3
عشقِ نبی (ص)
چون بیخ وبنِ درختِ ایمانی تو !
معراجِ بشر به سوی یزدانی تو !
شک نیست که تا همیشه ، ای عشقِ نبی (ص) !
فولادترین دشمنِ شیطانی تو !
حشو های آشکار در سطر های اول و سوم سطر اول بن علاوه بر بیخ سطر سوم "تا همیشه "
همچنین در سطر پایانی بی نسبت
صفت ِ " فولادترین "
به تفضیل رفته است
با اینهمه همچنان محتوای ارزشی این اشعار ستودنی است
خاک پای دوست محمد یزدانی جندقی

فراوان درود و سپاس

سلام
درود خداوند بر سید عزیز
با نمازگزاران واقعی محشور شوید
ان شا ء الله
❄««««::>❄<::»»»»::>❄<::««««::>❄
آنان که به " قد قامت" تو ، دل بستند
از باده ی پاکِ زندگی سر مست اند
تا ثانیه های سردِ آرامستان
پیمان " الست " خویش را نشکستند
❄««««::>❄<::»»»»::>❄<::««««::>❄

درود بیکران سید ادیب بزرگوار...هرگز غمت مباد وخدا با تو یار باد

درود خداوند بر شما باد استادنا..............همیشه موفق باشید انشاالله تعالی
چون نور دو دیده ی پیمبر (ص) هستی
همصحبت لحظه های حیدر (ع) هستی
سوگند به اشک و آه اطفال حسین (ع)
از زمره ی شافعان محشر هستی