سلام استاد . چقدر شما ساده ، زیبا ، روان وزین و دلنشین میسرائید ! بی نیاز از ویرایش و سراپا بی پیرایش . وقتی می خوانم از جای خود میپرم و فضای غمگنانه دل را میدرم ؛ بر سر ذوق میآیم و از هر جهت به شوق ! اینهم نتیجه اش :

مجنونِ بی لیلا منم ! در بطن واویلا منم
گر میرزا ئی شاعرا ! از این جهنٌم بَرکنم

آن قصٌه تو ای علی ! شیرین و گویا و ... ولی
من گوی عشق دیگرم ، گر بر دل خود سرزنم
_____________________________________
سپاسگزارم استاد فرهیخته و بزرگوارم از این همه
ذره نوازی شما خوشحال شدم بعد از مدت ها از زیارت کلام سحر آمیز شما

من داده ام سر در رهش ، مفتون روی چون مهش
لیلی خیال واهی و ... گمگشته ی این برزنم

من بر زمین پست و او هو میزند بر عشق ، هو
هرشب نگو ، هرلحظه ای ، این مرغ را من ارزنم

لیلای عشق همچو من تا محشر کبری رود
یک دم بهم زن چشم خود اصغر تر از اصغر منم

بر خلق گویم عاشقم ؛ در وهم و خوابش فاسقم
موهومیان ! موهومی اَم ! کذٌابگونه درزنم

آیا گشاید در مرا ؟ آیا شناسد مر مرا ؟
کتمان کند گر عشق من ، بر قلب خود خنجر زنم

آیا که او آید برون ؟ بیدارسازد مر درون
هشیار بنماید مرا ؟ کاینجا به محشر پر زنم ؟

خوب ، فی البداهه است ....