سلام جناب دکتر قزوه ی عزیز تو کم نمی شوی ای کهکشان هر چه ستاره چگونه کم کنم از نور بی شمار یکی کم ز جمع این همه سرمست سربلند ، یکی تو... ز جمع این همه منصور سر به دار یکی کم... این غزل جوششی با این ردیف بدیع بدون شک یکی از شاهکارهای ارزشمند شماست .
|
|
|
سلام به یادروزی که با ایشان بودم . و ذکرخیری که درآن بین ازشمارفت افتادم. مفصل امر را به وبلاگتان ارسال می کنم. اگرمایل باشید.
|
سلام جناب دكترقزوهء مهربان بار ديگر با نگاه روشن بين و محبت ستودني تان، ياد دوستي را زنده كرده ايد، آن سرودهءحضرتعالي درباره مرحوم حاج محمدرضا آقاسي نيز همين حال و هواي خاص را به ذهن متبادر مي كرد. شاعراني كه مظلوم زيستند، هريك به نوعي. احساس مي كنم ناخواسته يا خواسته پاسخي به اين بيت مرحوم منزوي داده ايد: "گره به كار من افتاده است از غم غربت كجاست چابكي دست هاي عقده گشايت؟" سربلند باشيد در پناه خدا مثل هميشه.
|
سلام استاد بسیار زیبا سرودید
|
عالی استاد /پاینده باشید / ز جمع این همه سرمست سربلند ، یکی تو... ز جمع این همه منصور سر به دار یکی کم...
|
سلام استاد تقديمي قشنگي بود . "يكي كم" اگرچه وجهه منفي داره ولي اينجا تونسته استادانه بعد مثبت يه اتفاق را نشون بده. با مهر
|
بسیار عالی و بدیع بود استاد / خداوند منزوی را هم رحمت کناد
|