بخشیده اند صحن و سرا و حرم به تو
جود و سخی و مهرو  وفا و کرم به تو

پرورده اند در دلِ تو هرچه خوب را
تا رو کنند آینه ها دم به دم  به تو

آرامشی ست صحنِ تو را ، روحبخش و ناب
آرامشی که می کِشَدَم هر قدم  به تو

با هر چه عشق ،جَلدِ نگاه ِ تو می شوم
این جاذبه است! داده خدا از عدم به تو

هرگز مکن امیدم از این خانه ناامید
جایی نمانده غیر پناهت! قسم به تو

در ازدحام این همه اندیشه وخیال
آقا !دخیل بسته زبانِ قلم به تو

زهرا نعمتی