دوباره سینه ات تاراج ِ تیغ ِ سرخ دشمن شد

بیا با هم بمیریم ای برادر/وقت مردن شد

هزاران آفتاب از سمت ِ مشرق ریخت در چشمت

و شب با موج ِ وحشی آمد و آویز گردن شد

زمستان است و برف از قوزک ِ پا می زند بالا

بگو آواز ِ گندم ها در آمد ، فصل ِ خرمن شد

بیا فریاد خود را در گلوی کوچه پیدا کن

در و دیوار را بردند و کوچه باز بی تن شد

تفنگ ِ کهنه ام خواب ِ فشنگ ِ تازه می بیند

تن ِ ماشه اگر چه مدتی را باز بی من شد

.

و آن روزی که رخش از خوان ِ هشتم بی سوار آمد

شبی .....مردی زمین افتاد و شهری بی تهمتن شد