از نامه ای با جوهر مردانه می گویم

سیمرغ هم مرده است از پروانه می گویم(۱)

فرقی ندارد تُنگ با دریا و اقیانوس

وقتی که از آن ماهی دیوانه می گویم

انگور های باغ را دیگر نخواهم چید

از قصه بشکستن پیمانه می گویم

وقتی هلال ماه را در برکه می بینم

مثل پلنگ خسته بی صبرانه میگویم

دروازه های نا امید شهر را بستم

یک بار دیگر از شقایق خانه می گویم

پ.ن:

۱-من نمی گویم سمندر باش یا پروانه باش

گر به فکر سوختن افتاده ای مردانه باش

مرتضی قلی خان شاملو