اسفند رفت و فصل بهاران شروع شد

لبخند گل به بوسه ی باران شروع شد

زد روسری به یکسو بر شانه های عشق

از ابر گیس شرشر باران شروع شد

گاه سحر به محفل عالم به وقت عشق

تسبیح حق به صوت هزاران شروع شد

مستی شروع گشت و چو آب بقا رسید

دلدادگی به وقت خماران شروع شد

گل کرداذان عشق به گلدسته های شهر

گاه وضو گرفتن یاران شروع شد

ازماببرددل که چنین عاشقیم ومست

وقتی نماز پیر جماران شروع شد

رندی بگفت عشق به صحرای جمکران

 وز سینه های مردم ایران شروع شد