هوالعلی

از زبان همسر جانباز ِشهید

شرح ِ شقایق

" رندانه آخر ربودی جامی ز خمخانه ی دل

خونین چو برگ شقایق،رنگین چو افسانه ی دل "

هر قطره از شمع جانت،می سوزدم در خزانت

باید کجا پر بگیرد بعد از تو پروانه ی دل؟

رفتی ودل کندی از غم،آه ای شهید مجسم

اما ندیدی چه تلخم بعد از تو همخانه ی دل

بارِ سترگ ِفراقت من را زمینگیر غم کرد

بالی بکش از رسیدن بر باور ِ شانه ی دل

پیچیده عطر نمازت،شبگریه های نیازت

آوازه ی رمز ورازت در بزم شاهانه ی دل

دنیا برایت قفس بود،هجران وشبناله بس بود

پیغام ناب جرس بود،از سوی ِجانانه ی دل

با جان ودل می شنیدی هر روز در خود شهیدی

یک روز آخر پریدی از بام ویرانه ی دل

معنای ناب حقیقت ،زیبا ترین استقامت

پرواز سبزت سلامت ای پیر فرزانه ی دل

مریم حقیقت

یاعلی