بالا چو رفت خرمگــــــــــس از بام عنکبوت

افــــــــــتاد زار در تلـــــــــــه و دام عنکبوت

جهــــــــــــدی بلیــغ کرد که بگریزد از میان
آماده گشتــــــــــــــــه بود ولی شام عنکبوت

با یأس و ناامــــــــــــیدی از آن جهد بی ثمر

تسلیم محض گشـــــت و شد او رام عنکبوت

با خویـــــــــــش گفـت از که بنالم من ای خدا

خود کـــــــــرده ام اگـــر که روا کام عنکبوت

گشـــــــتم اســـــــیر زار در این اوهن البیوت

ترســـــــــی به دل نداشـــــتم از نام عنکبوت

برگشـــــت بازچـــــون کـه ورق روز دیگری
افتــــــــاد چــون به کوی مگس گام عنکبوت

پرسید جوجه خرمگس از او که شــام چیست
گفت ای عــزیز جان و دلم « خام عنکبوت »

چـــــــــون نیک بنـــــــگریم به تاریخ روزگار
جز ایـــــــــن نبوده اســت سـرانجام عنکبوت

بهرام شیــــــــرگیر خـــــــودش شد طعام شیر

این خـــــود حکایتی اســـت زفرجام عنکبوت

بوده ست و هست مایه ی عبرت بهوش باش
کیـــــفیّـــــت   تـــــداول    ایّـــــام    عنکبوت

***************

به جدّ و جهــــد بسیــار عنکبوتی*
میـــــان چــرز دیـــــوار عنکبوتی

بدون خستـــــگی از صبـح تا شب

نشد یک لحــــظه بیکار عنکبوتی

به دقت ، هوشیـاری ، ریزه کاری
مهـــــندس بــــود انگار عنکبوتی

به هر تقدیر شد خرسند از این که
تنید از بهر خــــــود تار عنکبوتی

ولـــــی دیوار را کاگـــــــل کشیدند
در آنجا شــــــــد گرفـتار عنکبوتی

تو ای جـــــــان برادر باش هشیار
نسازی خـــــــانه ای تارعنکبـوتی

 

* عامدانه است { حذف حرف عین در تقطیع }