جز حرف راست هیچ نگوید زبان ما
تیر شكسته را نپزیرد كمان ما

داغیم ما كه بردل خارا فتاده ایم
اندیشه ی بهار ندارد خزان ما

بلبل بیا به غمكده ی ما كه از فراق
شاخ گل است هر مژه ی خون چكان ما

یك نقطه ایم و شش جهت از خود دویده ایم
كو دست رهبری كه بگیرد عنان ما

پا در ركاب باش كه در راه زندگی
شور نفس بود جرس كاروان ما

یارب هزار بار به عنقا حلال باد
بر خوان فقر مائده ی استخوان ما

پرواز ماست رو به تنزل كه شهریار
در زیر خاك ساخته اند آشیان ما