ترجمان قرآن

ای بهار همیشگی، بازآ، در دل خسته نکهت جانی!

بسته گیتی دخیل بر نامت، چشم امید روزگارانی

چشم گیتی ز نور تو روشن، نبض کیوان به ناز تو آرام

راز خلقت، ز غیبتت ظاهر، گرچه آیینه وار پنهانی!

عقل را: امتداد پویایی؛ عشق را: دولت ازل هستی

عاشق و عارف و حکیم و طبیب، هرچه نامم، تو بهتر از آنی

مُحکمات از کلام زیبایت، غرق تفسیر «إنّما» هستند

وجه تشبیه خلقت احسن، ترجمان شریف قرآنی

راز یاسین و کوثر و فجری، راز قدر و شهود طاهایی

حق ملحق به باطن و غیبی، هم حضور و ظهور ایمانی

حجت و آیت و امام مبین، امتداد کرامت خیری

در تکامل شبیه پیغمبر، شرح و تفسیر حق، ز انسانی

صبح جمعه کنار ندبه و عهد، نه فقط این چکامه بارانی ست

صد غزل با ردیف «یا مهدی» از دلم نانوشته می خوانی

یا "اباصالح" ای تبلور حق، شرّ دشمن گرفته دنیا را

رخصت جلوه از خدا بستان! خیر محضی، امید درمانی

دوستان را صیانت دینی، دشمنان را هراس دیرینی

توأمان، هم کرامت آیینی، هم طنین غریو توفانی

تا کی از رنج بی امان گفتن، تا کی از ناله و خزان گفتن؟!

ای بهار همیشگی، باز آ، در دل خسته نکهت جانی!
***
سیدعلی اصغرموسوی
مکتب شعردینی
قم- 1385
......