دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

فصل باران خیز

نذر چشمت می کنم این شعر شورانگیز را
برگ سبزی فرض کن این هدیه ی ناچیز را
خشک سالی می وزد این روزها از هر طرف
ان یکادی لازم است این باغ حاصل خیز را
می شود از ذهن نیشابور روزی پاک کرد،
بعد چندین قرن آیا قصّه ی چنگیز را؟!
درد را با پنجه های« باربد» باید سرود
بلکه آسان تر نماید مردن شبدیز را
پشت گرمم کن به فروردین چشمانت، مگر
بشکنم یک روز درهم، نخوت پاییز را
پیش پایت با تمام خویش زانو می زنم
تا نگیری از کویر این فصل باران خیز را
«شمس» اگر مهتاب رویت را ببیند لحظه ای
نذر نیشابور چشمت می کند تبریز را
خویشتن داری مخواه از من، خدا را همتی
تا براندازم مگر این شیوه ی پرهیز را
شهر را با چشم هایت فتنه باران می کنی
نیست جز تسلیم راهی، این دو سحرآمیز را

---

---

   تاریخ ارسال  :   1392/11/13 در ساعت : 21:8:19   |  تعداد مشاهده این شعر :  680

---

---