وقتی قفس زندان برای روح ِ بال است
این بال دیگر بال نه ،بلکه وبال است

                   وقتی جوابم پیش چشمان تو گم شد
                    دیگر برایم زندگی جای سوال است

مانده برایم از تو این غمهای دائــــــــم
با عمرکوتاهی که هی رو به زوال است

                    تا چشـــم برهم میزنی رفتن می آید
                   این زندگی از ابتدایش بی مجال است

 باران احساسی که هرجایی بخواهی
می باری و درسینه صحرا خیال است

//////////////////////////////

و اولین تجربه ام

***************

پای بید مجنونی که پر از

           خاطره هایی ناب است

به تو می اندیشم

بغضی غریب راه گلویم را می گیرد

اندکی بعد باران ...

ومن بساط دلم را جمع می کنم

                   تا مهتابی دیگر ...