سلام و عرض ادب بزرگوار
خواندمش
زیبا بود

سلام.
درود تان بانو ندافی مقدم گرامی.
نثر بسیار زیبا و دلنشینی بود .
قالب کلی حاکم بر متن بسیار عالی است . یعنی ابتدا تقدیر و دلجویی از آنچه میرود :
( باران که می بارید حتی یک قدم با تو برنداشتم که حالا که گذشته دلم نسوزد و با خود بگویم: چرا!

قدری زیرباران با هم قدم زدیم... حرف زدیم... نوشتیم... خواندیم...)

و سپس با حفظ حرمت همکلاسی که میرود {پاییز}, با دعا و کلام ارزشی به استقبال همکلاسی {زمستان <یلدا> }که میآید ,رفته اید:

(بیا از این جا. از همین حالا. هنوز که نرفته ای...

بیا دعا کنیم که خدا در این شب بزرگ سا ل... در این شب طولانی... دراین شبی که همه با همند دعا کنیم ظهور را.).
روانی و شیوایی متن نیز ستودنی است.دستمریزاد .