بعضی وقت ها بهتر است آدم خودش کلاهش را قاضی کند و همیشه لازم نیست آدم اشتباهاتش را توجیه کند.

همه می دانیم که توبه گرگ مرگ است پس اشک تمساح برای ما که گرگ باران دیده ایم نباید به عاقبت ترحم بر پلنگ تیزدندان دچارمان کند..!

این را از قبل بنده گفته بودم ولی سروران گوششان بدهکار نبود تا گربه نره و روباه مکار با زیر همه چیز زدنشان حسابی گوشمالیشان دادند!! هرچند که از دماغ درازشان غیرواقعی بودن آنچه را که مرقوم فرموده بودند مشخص بود، ولی پینوکیو قبل از آدم شدنش کم گول نخورده بود...

این متن را با در نظر گرفتن اینکه در مثل مناقشه نیست بخوانید لطفا...

بگذریم....

غزلی تقدیم می کنم به بعضی ها که به خودشان بیایند انشاالله...

"آنچه را مرقوم فرمودید"، تنها حرف بود!!...

جای آنکه، هِی بپوشاند گناه خویش را
مرد دانا می پذیرد اشتباه خویش را
ساده می فهمد که راحت از سرش برداشتند
اندکی قاضی کند گر او کلاه خویش را
در خیال خامش از یک چاله بیرون آمده
غافل از اینکه خودش کنده است چاه خویش را
پیش ازین گفتیم: -اعرابی به ترکستان مرو-
می روی، گم می کنی، هربار راه خویش را
"آنچه را مرقوم فرمودید"،! تنها حرف بود!
چون همیشه کوه می بیننید کاه خویش را
بین جنگ و صلح راحت می دهد تن را به ننگ
دست کم گیرد اگر مردی سپاه خویش را !
"یک قدم از حق مردم پا نباید پس گذاشت"
گوش کن پند امیر خیرخواه خویش را
مربع
نیست در قاموس ما نفرین به یاران پس فقط
می کشیم از درد جهل دوست آه خویش را

مجتبی نادری طاهری