با غزلها ی ناب خواهر شد
 
شاعری که همیشه باورشد
 
باوضومی شودسری به غزل
 
زد ودرنیمه شب برادرشد
 
قلمم روی بستــــرکاغــــذ
 
هی دویدوخزیدوهی سرشد
 
مثل نیلوفری که می پیچـــد
 
یک دوگام ازغزل جلوترشد
 
غزل امشب فقط توسل کرد
 
تامریدسه ساله دختر شد
 
وقت دل کندن است اسماعیل
 
بایدامشب ذبیح داورشد
 
چیست اینجا مگرگناه رباب
 
علتی غیرازاینکه مادر شد
 
تیرهای سه شعبه درراهند
 
دیگ دلشوره های او سر شد
 
بیرق بی گناهی خورشید
 
تب وتاب علی اصغر شد
 
ماه شش ماهه بنی هاشم
 
روی دستان کوه پرپرشد
 
تا زمین لحظه ای توقف کرد
 
آسمان سرخ وجوردیگر شد
 
آسمان از حرارت خونش
 
ارتفاعی پرازکبوتر شد
 
آخرین پرچم آخرین سرباز
 
رفت و سیر از زلال کوثر شد
 
خوش به حال گروه روز دهم
 
امتحانات  فصل آخر شد
 
ابدیت به نام پرواز است
 
رقص خونین همیشه محشر شد
 
رفتنی ها همیشه جاویدند
 
ماندنی هر که  بود ابتر شد
 
سالها منتظر نشستم تا
 
گفتن این غزل میسر شد
 
دل وپا بسته ام به خواهشها
 
کاش می شد شبانه خنجرشد
 
سقف چشمان من ترک دارد
 
قلم ودفتر وغزل تر شد
 
کاش می شدکه بعدعاشورا
 
ساده وبی ریاوبهترشد

اسفند1388 فریمان