می خواستم به سمت تو....، پروازم از آسمان به روی

زمین خم شد

دردی گرفت هلهله هایم را، دردی که در

شروع من آدم شد


سلام خواهر گرانقدر خانم تفقدی

از سروده تان بهره بردم

دست مریزاد

بدرود

سلام فاطمه جان
بسیار مستحکم و خوش مضمون بود!
در پناه خدای بی نیاز؛ قلمت سرشار!
یا علی(ع)

سلام
زیبایی قامت کشیده درخشیدن گرفته از سروده شما شاعر بزرگوار که خواننده لذت آن را به راحتی حس می کند.
مرحوم شادروان استاد شهریار در خصوص هبوط بنی آدم به زمین بر مبنای آیه ی قرآن استدلال جالبی دارد که به اصل حب و دوستی اهل بیت نیز می تواند باشد
لذا جای تآمل داره لذا اصل آن را تقدیم می کنم
در مطلبی با عنوان: جز من به شهر یار کسی شهریار نیست.
تهیه: پریناز شهوند
تنظیم: زهرا قهرمانی
اشاره:
« نوشته ای که از نظرتان می گذرد گفت و گوی رادیو تبریز با شهریار در فروردین 1342 است
:"...ما خیال می کنیم که خداوند بشر را در ابتدا به سکون در روی کرۀ ارض خلق کرده؛ ولی این طور نیست، از قرآن استنباط می شود که وجود اصلی مان عقل است و ما در جهان عقل خلق شده ایم؛ یعنی عقول ما در بهشت خلق شده و آنجا نافرمانی کرده ایم؛ اما ما خدا را حس کردیم، همان طور که آفتاب را حس می کنیم. آنجا شیطان را به چشم می دیدیم (روح کل شیطان را می دیدیم) که اینجا مخفی است؛ ولی نافرمانی کردیم. آن وقت مطابق نصِّ صریحِ قرآن، مطابق این حکم الهی که می خوانیم از جهان علوی به جهان سفلی رانده شده ایم (وَقُلنَا اهبِطوُا بَعضُکُم لِبَعضٍ عَدُّوٌ وَ لَکُم فِی الاَرضِ مُستَقَرٌ وَ مَتاعٌ اِلی حِینٍ) یعنی فرو بروید به زمین. یعنی بهشت جای خالی شما نیست. چون دشمن هستید با همدیگر. موضوع نافرمانی را نمی گوید، موضوع گول خوردن از شیطان را نمی گوید، می فرماید چون با همدیگر دشمنی کردید بهشت جای شما نیست، بروید پایین؛ این زندان را باید موقتی بدانید نه زندان دائم. زندان دائم از محشر به بعد خواهد بود. اینجا نمونه ای از بهشت که خوشی ها باشد کار گذاشته شده. همین طور نمونه ای از جهنم که ناخوشی ها و غم و غصه ها باشد هم کار گذاشته شده است؛ ولی این نکته را هم باید در نظر داشته باشیم که چون با هم دشمن بودیم از بهشت رانده شدیم. مفهومش این است که بشر تا وقتی که بغض و کینه و عداوت در قلوب خود دارد،هیچ وقت این جهنم از سرما دست بردار نیست و تا موقعی که مهر و صفا در قلوب بشر حکومت نکند،زندگی برای بشر، بهشت نخواهد شد.
• این نکته از نکات عظیم قرآن را همیشه در نظر داشته باشیم که ما از بهشت رانده شدیم؛ یرای این که با هم دشمن بودیم نه به خاطر نافرمانی از خدا. خدا به ما احتیاج ندارد؛ ولی ما به همدیگر احتیاج داریم. خداوند هم حکمش این است که ما با یکدیگر با صفا باشیم. انبیا و اولیا و کتب آسمانی که این همه حرف زده اند فقط برای ایجاد این مهر و صفا و محبت است. پس این نکته همیشه در نظرتان باشد که ما تا وقتی بین خودمان دشمنی هست، زندگی مان بهشت نخواهد بود...."
روزنامۀ جمهوری اسلامی
چهارشنبه، دوم اردیبهشت ماه 1377، صفحۀ 11، صفحۀ هنرو ادبیات

سلام خانم تفقدی

شعرتان زیبا و پخته است

احسنت !

زنده باشید

سلام و درود شاعر


پخته و لطیف و شعور مند به وسعت خلقت زیبایی و عشق بود

مانا باشید.