از شعله ء گیسوی تو ما شور غزل می گیریم
در حین غزل با دل خود بحث و جدل می گیریم 

چون روی خیال دل ما رفت خیالی و نشست
پیمانه ء بی تاب تر از روز ازل می گیریم 

چون چرخِ زحل ، گردش این موی تو می ریخت به روی
ما چرخه ء گیسوی تو را دور زحل می گیریم

راضی نشدم باز که این چرخه ء گیسوی تو را
یک قافیه از دور قمر فرض مثل می گیریم

چون چرخ به انبوه گلستان تو می داد نسیم
ما لرزش گیسوی تو را لرز گسل می گیریم

رقصیدن گیسوی تو تیری است که بر جان من است
ما رشته ء گیسوی تو را تیر اجل می گیریم

بر سرمه ء جشمان من آویخت شبی شبنم اشک
می ریخت چرا ما صنمش لات و هبل می گیریم