دوباره حلقه شده دست تو به گردن من
عجین شده نفست با نفس ‌کشیدن من
خطوط مرز تنم با تنت به هم خورده است
تنت شده وطنم، ای تو پارة تن من!
وطن‌پرست شدم بعد از این؛ که روسری‌ات
شده است پرچم در اهتزاز میهن من
ضمیر مضمر هر شعر عاشقانه تویی
ضمیر مفرد آواره‌ات، فقط «منِ» من
شده است طنطنة عاشقانة تن تو
طنین هر غزل سر به‌ سر مطنطن من
من و تو بی‌وطنیم و همیشه آواره
من و تو هم‌وطنیم، ای تو پارة تن من!